یادداشت های یه آسمونی
یکی از مسائلی که همیشه برای مردم مورد سوال است؛ همین مسئله است که چرا با این که خداوند وعده داده است «اُدعونى أستَجِب لکم» ؛ مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم، ولی بعضی از دعاها مستجاب نمیشود؟ اگر شخصى به فردی گفت: به هنگام برخورد با مشکل به من تلفن کن تا تو را کمک کنم، این جمله لوازم و شرایطى دارد از جمله: 1- رفاقتت را با من حفظ کنى. 2- شماره تلفن مرا گم نکنى و شماره را درست بگیرى. 3- به هنگام بازگو کردن مشکلات، حرفهاى بى ربط نزنى و توقّعات نابجا نداشته باشى و به وظیفه خود عمل کرده باشى. 4- آنچه که مىخواهی، واقعاً مشکل باشد، نه خیالات و توهّمات. 5 - براى حلّ مشکل خود، انتظار نداشته باشى تمام مقرّرات و نظام را به هم بریزم. 6- حلّ این مشکل، سبب پیدایش مشکل دیگرى براى شما یا دیگران نشود. 7- در بازگو کردن مشکلات، صادق باشى و دروغ نگویى. آیا ما در دعا و طرح مشکلات خود با خدا، این شرایط را مراعات کردهایم؟ آیا رفاقت و بندگى خود را با خدا حفظ کردهایم؟ قرآن مىفرماید: «و یَستَجیبُ الّذین آمنوا و عملوا الصّالحات» پاسخ مثبت، به کسانى داده مىشود که با ایمان و عمل شایسته، رابطه خود را با خدا حفظ کرده باشند. آیا شماره تلفن را درست گرفتهایم؟ در روایات مىخوانیم: دعا آدابى دارد، از جمله: ابتدا «بسم الله» بگویید، با وضو و حضور قلب و در مکان مقدّس مثل مسجد باشید، قبل از دعا از خداوند، با صفات و اسماءالحسنى تجلیل کنید، ده مرتبه «یا الله»، و یا «یا ربّ» بگویید، گوشهاى از نعمتهاى الهى را به زبان آورید، از خداوند تشکر کنید، بر محمّد و آل محمّد صلوات بفرستید، لغزشهاى خود را مطرح و استغفار کنید، دعا و خواسته خود را میان دو صلوات مطرح کنید و امیدوار باشید. آیا در دعاهاى خود توقّعات نابجا نداریم و به وظیفه خود عمل کردهایم؟ دانشآموز درس نخوانده، دعا مىکند که قبول شود. مىگویند: دانش آموزى به خانه آمد و مشغول دعا شد. به خدا گفت: پروردگارا! کوه هیمالیا را در فلان کشور قرار بده و دریاچه ارومیّه را در نیشابور قرار بده. مادرش گفت: این چه دعایى است که مىکنى؟! گفت: من در امتحان جغرافیا پاسخ سؤالات را اشتباه نوشتهام، حالا به خدا مىگویم کوه و دریا را جابجا کند تا من نمره بیاورم! آیا زمان دعا و شرایط دیگر را در نظر گرفتهایم؟ در اسلام زمانهایى براى دعا سفارش شده است، از جمله: شبهاى جمعه، سحرها، بعد از نماز، غروب جمعه، بعد از خطبههاى نماز جمعه، هنگام نزول باران و جارى شدن اشک و ... . آیا مشکلات ما واقعاً مشکل است یا خیال مىکنیم که مشکل است؟ بسیارى مشکلات، لازمه نظام طبیعت است و رفع آن، به معناى به هم زدن نظام عالم. همچون فقیرى که سقف خانهاش خراب است و باران که مىآید، سقفش چکّه مىکند. براى رفع مشکل او، یا باید خداوند باران نفرستد یا بر بام خانه او باران نبارد و یا آب باران در پشتبام خانهاش نفوذ نکند و یا ... که هر کدام از اینها به معناى نادیده گرفتن قوانین حاکم بر طبیعت است. پس دریافتیم که خیلی از اوقات تقصیر از خود ما است که دعاهایمان مستجاب نمیشود.