یادداشت های یه آسمونی
علوم نوری، حرکت‌روحانی می‌خواهد، احتیاج به حرکت جسمانی ندارد. لازم نیست انسان از محل خودش برای کسب آن حرکت و مسافرت کند، بلکه با حرکت روحانی به این علوم نائل می‌شود. این علوم اختصاص به اهل علم ندارد. غیر اهل علم هم می‌توانند از این علوم استفاده کنند. این در صورتی است که مبادی و مقدمات آن مهیا باشد و به حسب اعتقاد و اخلاِ و عبادات، کفر و الحاد نداشته باشد، خودش را ساخته باشد، زبان، زبان خدا باشد، زبان دروغگو نباشد؛ وگرنه به این علوم نوری نمی‌رسد و راهی به آن پیدا نمی‌کند. باید اعتقادات، اسلامی باشد. باید از آلودگیها نجات پیدا کرد و دارای اخلاِ کریمه شد. مبادی این علوم از انبیاست. تمام علوم به علم انبیا و اولیا و اوصیا بازمی‌گردد. برای نیل به آن، آدم باید خودش را درست کند. این علوم، اختیاری نیست. اگر مبادی درست شد، این علوم غرس می‌شود و تا ابد روشن می‌شوید.مثل رعبی که خدا در قلوب کفار قرار می‌دهد. اساس این علوم، اخلاص در عمل و طهارت و پاکدامنی است. هرکس این مسیر را نرود پشیمان می‌شود و ضرر می‌بیند. «وَالْعَصْرِ إِنَّ الاْنْس"انَ لَفی خُسْرٍ» .
