يه شب خوب تو آسمون، يه ستاره چشمک زنون، خنديد و گفت: کنارتم، تا آخرش تا پاي جون، ستاره ي قشنگي بود، آروم و ناز و مهربون، ستاره شد عشق من و منم شدم عاشق اون، اما زياد طول نکشيد عشق من و ستاره جون، ابري اومد ستاره رو دزديد و برد نامهربون، حالا شبا به ياد اون، زل مي زنم به آسمون، دلم مي خواد داد بزنم اين بود قول و قرارمون، تو رفتي و از خودتم، نذاشتي حتي يه نشون