در قرآن کریم در آیاتی به تلاوت قرآن و تدبر در آن توصیه شده‌ایم. در قرآن مجید دستورات اخلاقی و احکام بسیار ذکر شده که برای رسیدن به سعادت واقعی راهگشاست. از طرف خداوند ثواب بسیاری برای قرائت قرآن در نظر گرفته شده است اما کدام قرائت؟ آیا هر قرائتی ارزش دارد و پسندیده است. در آیه‌ای خداوند می‌فرماید: یا ایهاالمزمل. قم الیل الا قلیلا ... اوزد علیه و رتل القرآن ترتیلا؛ ای جامه به خویش فرو پیچیده، شب را به پا خیز مگر اندکی ... و قرآن را شمرده شمرده بخوان. در این آیه نوعی از تلاوت بیان شده است. در روایات زیر نیز بیان شده که کدامین قرائت ارزش دارد: 

امام محمدباقر(علیه‌السلام) فرمود:

قاریان قرآن سه دسته‌اند:

1- کسی که قرآن می‌خواند و آن را سرمایه قرار می‌دهد و با آن از پادشاهان پول می‌گیرد و به مردم فخر می‌فروشد.

2- فردی که قرآن می‌خواند و حروف آن را حفظ می‌کند ولی حدود احکام آن را ضایع می‌کند.

3- فردی که قرآن می‌خواند و دوای قرآن را بر بیماری دلش می‌گذارد و شب را با آن بیدار می‌ماند و روز را (به خاطر روزه‌داری) تشنه می‌ماند و در مساجد با آن مشغول است و به وسیله آن از خواب بیدار می‌شود. خداوند عزیز و جبار به خاطر آنان از آسمان باران نازل می‌کند. به خدا سوگند این قاریان قرآن از یاقوت سرخ کمترند.

روایتی دیگر توسط هشام بن سالم از امام صادق(علیه‌السلام) نقل می‌کند که فرمود: قاریان قرآن سه دسته‌اند:

1- کسی که قرآن می‌خواند تا از پادشاهان پول بگیرد و به مردم فخرفروشی کند، چنین کسی از اهل آتش است.

2- کسی که قرآن می‌خواند و حروف آن را حفظ می‌کند ولی حدودش را ضایع می‌کند، ‌او نیز اهل آتش است.

3- کسی که قرآت می‌خواند و آن را در ذهن خود جای داده و به آیات محکم آن عمل می‌کند و به آیات متشابه آن ایمان دارد و واجباتش را به جای می‌آورد و حلالش را حلال و حرامش را حرام می‌داند چنین فردی از کسانی است که خداوند او را از فتنه‌های گمراه کننده نجات می‌دهد و او اهل بهشت است و می‌تواند درباره هر کسی که بخواهد شفاعت کند.

دو حدیث گرانبهای فوق، از دو امام معصوم(علیهماالسلام) در مورد چگونگی قرائت قرآن به ما رسیده است؛ حال باید بررسی کنیم که جزء کدام یک از این دسته‌ها هستیم و ببینیم که قرآن را برای چه تلاوت می‌کنیم؟ اگر جزء گروه اول و دوم هستیم که بدا به حال ما. باید هر چه زودتر توبه کنیم و راه درست را انتخاب کنیم ولی اگر در دسته سوم قرار می‌گیریم، فراموش نکنیم که توفیقی از جانب خداوند است و خشنود باشیم که به درستی قاری قرآن کریم هستیم و خداوند را شاکر باشیم. و از همه بیشتر مراقب باشیم که خدایی نکرده، شیطان از این راه به نفسمان وارد نشود و فریبمان ندهد و ما را دچار عجب و غرور نکند. 

 

نوشته شده در جمعه 88/1/21ساعت 2:59 صبح توسط وحید نظرات ( ) | |