یادداشت های یه آسمونی
شب ما بی ماه است ماه ما بی نور است نورمان بی گرماست روز هم تاریک است راه ما باریک است مهر نیز بی نور است تنمان بی سایه دردمان بی درمان گریه مان بی اثر است ناله مان بی سوز است شعرمان بی ساز است ابرمان بی باران پنجره بی روزن در گلویم فریاد ضجه تاریخ است دردمان تاریخ است دردمان بی درمان را ه ما پر مانع،روزگار بی شرم است زندگی هم دردی است مرگ درمان است
نوشته شده در دوشنبه 87/8/6ساعت
12:41 صبح توسط وحید نظرات ( ) | |