به سراغ من اگر می آیید
پشت هیچستانم
پشت هیچستان جاییست
پشت هیچستان رگهای هوا ،پر قاصدهایی است
که خبر می آرند، از گل واشده دورترین بوته خاک
روی شن ها هم ،
نقش سم اسبان سواران ظریفیست که صبح
به سر تپه معراج شقایق رفتند
پشت هیچستان ، چتر خواهش باز است :
تا نسیم عطشی در بن برگی بدود ،
زنگ باران به صدا می آید
آدم اینجا تنهاست
و در این تنهایی ، سایه نارونی تا ابدیت جاریست
به سراغ من اگر می آیید ،
نرم و آهسته بیایید ، مبادا که ترک بردارد
چینی نازک تنهایی من ...

نوشته شده در جمعه 87/6/1ساعت 7:29 عصر توسط وحید نظرات ( ) | |