برای رسیدن به معتای حکمت روزگار ، تمام دشت های استغنا رو طی کردم ودویدم و دویدم

 و دویدم و اونقدر تو دریای فهمش دست و پا زدم که غرق شدم واصلا یادم رفت معنای

حکمت رو ! 

هر صدایی برای من یه نشونه است ،

هر نگاهی برای من یه ایه است ؛

پس خدایا برای من یه نشونه ، یه ایه برای درک تمامی رویا های گم شده و معنا های بی

معنی و درک روشنی روز و سیاهی شب بفرست        

برای من یک نوازش به حکم لبخند توکافسیت   ...