یادداشت های یه آسمونی
دائما خود را به سوق لذتی مطلوب میبینم
لذتی وافر ز اندامی بی حاصل
عاقبت چیست ؟
درک این احساس را با که باید گفت ؟
با تو ؟
با عشق ؟
با دلبرانی که عشق را در جسم میبینند ؟
زندگی را همچنان با نفس میبینم
زندگی را همچنان در بند لذتهای پنهانی
به دام ترس میبینم
زندگی را در پی عاشق شدن
با چشم خصم میبینم
خدواندا؟؟؟؟
چه نام با شکوهی !!
چه عزت
چه حکمت
چه رفعتهای بی نامی
چه مجذوبم
چه در بند تو بیتابم
خداوندا حلالم کن
که با نام تو در خوابم
خداوندا در این وادی
در این دنیای پر لذت
تو خود ضدیتی را از برای دیدن و گفتن
پسندیدن ، ببریدن ، خندیدن
برای آدمیت
برای سر به سر کردن
برای عشق و نفرتهای انسانی
تو خود دادی
که من مقهور این بندم
سراسر رقص
سراسر عشق
خداوندا نگاهم کن
که من در گیر آن حسم
همان حسی که خود دادی
خداوندا نگاهم کن
که من آنم ندانم در پی عشق که در بندم ؟
خداوندا نگاهم کن
نگاهم کن
